گفتار حکیمانه


ـ جهان امروز جهان آزادی خواهی و آزادی است و اعمال سرکوب و ستمگری حاکمان نسبت به ملت ها تنها و تنها رسوایی و پشیمانی شان را در پی خواهد داشت.
 
ـ حاکمان اگر در تاریخ حاکمان پیشین تأمل کنند در رفتار خود با ملت های شان تجدید نظر خواهند کرد و تاریخ خود را به آتش نخواهند کشید. خدای متعال در این معنا به سرنوشت ستمگران اشاره کرده، می فرماید: «ولقد أهلکنا القرون من قبلکم لما ظلموا؛ وقطعاً نسل های پیش از شما را هنگامی که ستم کردند به هلاکت رساندیم»(سوره ی یونس، آیه13) و«قل سیروا فی الأرض فانظروا کیف کان عاقبة المجرمین؛ بگو: «در زمین بگردید و بنگرید فرجام گنه پیشگان چگونه بوده است»(سوره ی نمل، آیه69).
 
ـ حاکمان باید سیره ی رسول خدا صلی الله علیه وآله را در پیش گیرند و اخلاق اسلامی را اساس حکومت و کشورداری خویش قرار دهند تا از این رهگذر خشنودی ملت ها را به دست آورند و حکومت شان، حکومتی عادل و مورد رضای خدای سبحان باشد.
 
ـ حکومتی که بر پایه ی خودکامگی و پایمال کردن حقوق مشروع مردم شکل گیرد، قطعاً نابود خواهد شد.
 
ـ حکومت هایی که در تعامل با مردم بی دفاع از سرکوب و قدرت اسلحه استفاده می کنند، خود کوس ناتوانی خویش را به صدا درمی آورند و فرجام خوش قطعاً از آنِ ستمدیدگان و مستضعفان خواهد بود.
 
ـ حاکمان باید از روا داشتن ستم نسبت به مردم بی دفاع و دست آلودن به خون بی گناهان بپرهیزند، چراکه «هرکسی آن دِرَوَد عاقبت کار که کِشت». فراتر این که خدای متعال ستمکاران را با بیان تند و سخت مخاطب قرار داده، می فرماید: «ولا تخاطبنی فی الذین ظلموا؛ و درباره ی کسانی که ستم کرده اند با من سخن مگوی»(سوره ی هود، آیه37).
 
ـ جهان و نسل امروز جویای حقیقت و سعادت است و این امر تنها در سایه ی حاکمیتِ آزادی و عدالت به تمام معنای آن تحقق می یابد. در مقابل، رفتار ظالمانه، حاکمان، سدّی پیش روی ملت ها قرار داده، آنان را از نیل به آزادی های مشروع ـ که به پیروزی ستمدیده بر ستمگران می انجامد ـ باز می دارد.
 
ـ گفتگو و تظاهرات مسالمت آمیز به عنوان گام بعدی، برای زمان فعلی و آینده بهترین و خوش فرجام ترین گزینه ها برای اصلاحات به شمار می رود و نمونه های بسیاری بر این مطلب گواهی می دهد.
 
ـ آزادی هایی که اسلام در عرصه های گوناگون ارائه می کند بی مانند است، چندان که در طول تاریخ و حتی در روزگار ما که عصر آزادی ها خوانده می شود، همانند آن دیده نشده و نمی شود. به عنوان مثال حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام در دوران حکومت خود به مردم چنان آزادی ای داده بودند که بدون نیاز به مجوز حکومتی و قید و شرطی بر ضد حضرتش تظاهرات می کردند و ایشان به مطالبات آنان توجه کرده، آنان را تأمین می کردند.
 
ـ اسلام، به مسلمانان و غیرمسلمانان آزادی کامل می دهد و البته آنان تا آن جا از آزادی برخوردارند که آزادی دیگران را سلب نکنند.
 
ـ اسلام آمده است تا جامعه ی بشری را، حتی کسانی که اسلام را نپذیرفته اند، سعادتمند کند، چراکه اسلام خواهان نجات و سعادت همگان است و همین امر ابعاد و گستردگی آزادیِ ارائه شده از سوی اسلام را نشان می دهد.
 
ـ مؤمن، دین شناس، آشنا به امور دنیا و برخوردار از عدالت همه جانبه بودن، ویژگی های حاکم اسلامی است و هرچه بیشتر از این ویژگی ها برخوردار باشد، مقبولیت مردمی بیشتری خواهد داشت و اگر یکی از شروط یادشده را از دست بدهد، بی درنگ از منصبش عزل خواهد شد و اگر امت، او را به عنوان رئیس و حاکم نخواهند، حق دارند او را عزل کنند و کسی را که شرایط فوق را داشته باشد، به جای وی بگمارند.
منبع : پایگاه اطلاع رسانی دفتر معظم له