رهنمای رضوان بجنورد

معاد يكي از اصول و پايه هاي اساسي دين مقدس اسلام است. مساله معاد آنقدر گسترده است كه مانند اقيانوسي ناپيدا كرانه تمام زندگي انسان را از آغاز تكليف تا رسيدن به لقاء پروردگار متعال فرا مي گيرد؛ اگرچه موج هاي خطرناكش از دور مشاهده مي گردد ولي صداي دلنشين آن و زيبايي هاي ديگرش حس كنجكاوي انسان را بر مي انگيزد. توجه به اصل معاد و جزئيات آن در روح انسان اثر سازنده اي مي گذارد و در وجود او نيروي بازدارنده اي در مقابل گناهان و مفاسد اخلاقي ايجاد مي كند به گونه اي كه اين دو او را به راه مستقيم مي كشند و به سرمنزل سعادت مي رسانند و براي همين است كه قرآن كريم حساس ترين آيات و جالبترين نكات را درخصوص معاد بيان فرموده است.
عميق ترين و حيرت انگيزترين مطلب در موضوع معاد گذشتن از گذرگاه هاي قيامت است. سفري بسيار طولاني در پيش است با راه هاي خطرناك و گردنه هاي صعب العبور، سخت و توشه كم.
حضرت علي عليه السلام فرمود: «آه از كمي توشه و طول سفر و وحشت و خوف راه و سختي ورودگاه (قبر و برزخ و قيامت)».
حضرت علي بن ابيطالب(ع) در سخنان درگهربارش، ايستگاه هاي قيامت را به گردنه هاي ترس آور و هولناك تشبيه مي كند كه عبور از آنها سخت و جانفرساست.
«خداوند شما را بيامرزد، وسايل سفر آخرت را آماده نماييد كه نداي كوچيدن در ميان شما داده شده(و به سوي خدا) بازگرديد با توشه شايسته كه به آن دسترسي داريد، زيرا كه جلو شما گردنه ناهموار و منزل هاي ترس آور و هولناك است كه از وارد شدن و توقف در آنها ناگزيريد».
مواقف قيامت بسيار است و در ايستگاه هاي مختلف، كاروان بشر را متوقف مي سازند و اعمال و كردار او را مورد بررسي قرار مي دهند.
امام صادق عليه السلام فرمود:
«هان اي مردم به حساب اعمال خود برسيد پيش از آنكه شما را در پاي حساب نگهدارند، زيرا كه در قيامت پنجاه موقف هست كه طول مدت هر موقف هزار سال است به حساب شما.»
سپس اين آيه را تلاوت فرمود: «في يوم كان مقداره خمسين الف سنه»
«در روزي كه اندازه آن پنجاه هزار سال است.»
سخت ترين گردنه ها وهولناك ترين ايستگاه ها، موقف ارزيابي و سنجش اعمال با حضور شاهدان روز قيامت در دادگاه عدل خداوندي است دادگاهي كه بندگان صالح و شايسته خدا را مي گرياند.
جناب سلمان كه مدال پر افتخار «سلمان منا اهل البيت-سلمان از ما خاندان رسالت است» را دريافت كرده و در اثر ايمان و طاعت در سلك اهل بيت عصمت و طهارت عليهم السلام داخل شده است، با اين وصف براي موقف حساب و عرض اعمال گريه مي كند.
امام صادق(ع) فرمود: سلمان مي گفت از شش چيز درشگفتم، سه تاي آنها مرا مي خندانند و سه تاي آنها مرا مي گريانند، اما آن سه كه مرا مي گريانند: 1-جدايي از دوستان (محمد(ص) و طرفداران آن حضرت) 2-هراس از مرگ و قيامت 3-ايستادن در پيشگاه خدا براي عرض اعمال و رسيدگي به حساب
در اين زمينه پيام هاي مهم تربيتي و هشدارهاي حساس از سوي پيشوايان معصوم رسيده است كه توجه به آنها، توسن سركش هوي و هوس را مهار و انسان را از خواب غفلت بيدار مي كند و او را به مسئوليت هاي اعمال خويش متوجه مي سازد. امام صادق(ع) فرموده است: اگر براي موقف حساب، هيچ سختي و ترس و وحشتي نبود بجز نشان دادن اعمال در پيشگاه خدا و رسوايي كنار رفتن پرده ها از روي اعمال پنهاني، براي همين سزاوار بود كه انسان از آباداني دوري گزيده و در سر كوه ها بسر برد، چيزي نخورد و نياشامد و خواب و استراحت را بر خود حرام كند مگر در حال اضطراري كه او را به كام مرگ فرو مي برد.»
حضرت علي بن الحسين(ع) فرمود:
«سخت ترين ساعات فرزندان آدم سه ساعت است، اول در آن هنگام كه در حال انتقال از اين سرا و حاضر شدن فرشته مرگ است، دوم آن هنگام كه سر از قبر بيرون كشد و احوال و اوضاع آن روز(رستاخيز) را ببيند سوم زماني مي باشد كه براي عرض اعمال و رسيدگي به حساب در پيشگاه خداوند بايستد، آن وقت يا اهل آتش است كه به جهنم رود يا اهل بهشت است و به سوي آن رهسپار شود.»
اما بدان كه اين ساعات بسيار نزديك است، نزديك تر از چشم به ابرو خيلي نزديك است، باور كنيم!
آيا هيچ باورمان مي آيد كه شايد تا چند لحظه ديگر زنده نباشيم؟ چيزي كه براي عده اي حتمي است، خود ما هم مشاهده كرده ايم و مي كنيم. همه اينها براي باور ماست، چه بسا فردا هم ما «مرده اي» باشيم كه بر صفحه يقين ديگران حك بشويم
تازه آن وقت به خود بياييم و فرياد بزنيم: خدايا مرا به دنيا بازگردان ، تا انسان صالح و مفيدي باشم
و جواب بشنويم: هرگز
اين صحنه، حقيقتي است كه واقع خواهد شد، همان طور كه قيامت برپا خواهد شد. قيامت نيز مانند «مرگ» در يك لحظه تحقق مي يابد، بلكه زودتر از يك لحظه، از يك لحظه، از يك چشم بر هم زدن نيز كمتر، خيلي خيلي زود
چه بسا در آينده اي نزديك، زمين زير و زبر شود، درياها بخشكد، كوه ها از هم بپاشد، خورشيد بي فروغ شود و قيامت تحقق بيابد.
آيا آماده مسافرت هستيم؟ اگر آري، پس كوله بار خود را آماده كنيم، توشه سفر برگيريم، حساب ها را تسويه كنيم كه مرگ نزديك است و پس از مرگ نيز قيامت حتمي است.
بعد از فراغت از بحث عالم «برزخ» و چگونگي آن شروع مي كنيم به بحث درباره عالم قيامت كه ششمين عالم و هجدهمين مرحله از دوران عمر انسان مي باشد. اكنون با هم به تماشاي صحنه هايي از قيامت مي رويم، تا بيشتر باورمان شود كه «آخرت»كجا است و چه ماجراهايي دارد...

هفته نامه صبح صادقوشنبه 28 فروردين 1385